انواع ارلن مایر آزمایشگاهی همانطور که گفته شد ارلن‌ از ابزار بسیار پرکاربرد در آزمایشگاه محسوب می‌شود. اولین طراحی ارلن مایر به صورت وسیله‌ای با یک قاعده پهن، بدنه‌ی مخروطی شکل و دهانه‌ای استوانه‌ای بود. این طراحی در ارلن‌های رایج کنونی نیز حفظ شده است اما تولیدکنندگان مختلف، با در نظر داشتن کاربردهای متفاوت ارلن، تغییراتی در طراحی این ابزار اعمال کرده‌اند که در ادامه، مروری بر آن‌ها خواهیم داشت.

ارلن‌های دهانه پهن: ارلن‌های دهانه پهن (ارلن دهانه گشاد) یکی از انواع ارلن‌های آزمایشگاهی هستند، که قسمت دهانه‌ی آن‌ها نسبت به ارلن‌های معمولی پهن‌تر است. این طراحی باعث می‌شود تا ریختن نمونه در این مدل ارلن راحت‌تر صورت گیرد. بنابراین ارلن‌های دهانه پهن اغلب برای ذخیره‌ی مواد و نمونه‌ها مناسب هستند.

ارلن‌های دهانه باریک: این مدل ارلن آزمایشگاهی به دلیل باریک بودن دهانه، برای مخلوط کردن و جوشاندن مواد آزمایشگاهی مناسب هستند. گردنه باریک این ابزار سبب می‌شود تا با چرخاندن ارلن، محتوای داخل آن بدون خطر ریختن مخلوط شود. همچنین چنانچه ارلن دهانه باریک از جنسی ساخته شده باشد که امکان جوشاندن نمونه در آن وجود داشته باشد، بخارهای داغ در بخش بالایی فلاسک متمرکز و فشرده می‌شوند و نرخ از دست رفتن محلول کاهش می‌یابد. ارلن‌ Fernbach: ارلن‌های Fernbach نیز نوعی دیگری از فلاسک‌های ارلن هستند که قاعده‌ی پهن‌تری نسبت به ارلن‌های رایج دارند.

دیدگاهی موجود نیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *